affectatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of affectō.
Participle
affectātus (feminine affectāta, neuter affectātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | affectātus | affectāta | affectātum | affectātī | affectātae | affectāta | |
| Genitive | affectātī | affectātae | affectātī | affectātōrum | affectātārum | affectātōrum | |
| Dative | affectātō | affectātō | affectātīs | ||||
| Accusative | affectātum | affectātam | affectātum | affectātōs | affectātās | affectāta | |
| Ablative | affectātō | affectātā | affectātō | affectātīs | |||
| Vocative | affectāte | affectāta | affectātum | affectātī | affectātae | affectāta | |
References
- “affectatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- affectatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- affectatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.