affetmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish عفو ایتمك‎ (afv etmek), by surface analysis, af +‎ etmek.

Pronunciation
  • Hyphenation: af‧fet‧mek

Verb

affetmek

  1. To forgive; to pardon (both informally and officially); to overlook; to excuse.

Conjugation
Conjugation of affetmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive affetmek
impersonal participle imperfective affeden
perfective affetmiş
prospective affedecek
personal participle non-prospective affettiğim affettiğin affettiği affettiğimiz affettiğiniz affettikleri
prospective affedeceğim affedeceğin affedeceği affedeceğimiz affedeceğiniz affedecekleri
verbal noun affetme
way of doing affediş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist affederim affedersin affeder affederiz affedersiniz affederler
imperfective affediyorum affediyorsun affediyor affediyoruz affediyorsunuz affediyorlar
past perfective affettim affettin affetti affettik affettiniz affettiler
imperfective affediyordum affediyordun affediyordu affediyorduk affediyordunuz affediyorlardı (or affediyordular)
future affedeceğim affedeceksin affedecek affedeceğiz affedeceksiniz affedecekler
inferential perfective affetmişim affetmişsin affetmiş affetmişiz affetmişsiniz affetmişler
aorist affedermişim affedermişsin affedermiş affedermişiz affedermişsiniz affederlermiş (or affedermişlar)
imperfective affediyormuşum affediyormuşsun affediyormuş affediyormuşuz affediyormuşsunuz affediyorlarmış
conditional simple affetsem affetsen affetse affetsek affetseniz affetseler
perfective affetseydim affetseydin affetseydi affetseydik affetseydiniz affetseydiler
optative affedeyim affedesin affede affedelim affedesiniz affedeler
progressive affetmekteyim affetmektesin affetmekte affetmekteyiz affetmektesiniz affetmekteler
necessitative affetmeliyim affetmelisin affetmeli affetmeliyiz affetmelisiniz affetmeliler
imperative affet affetsin affedin (or affediniz) affetsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist affeder miyim? affeder misin? affeder mi? affeder miyiz? affeder misiniz? affederler mi?
imperfective affediyor muyum? affediyor musun? affediyor mu? affediyor muyuz? affediyor musunuz? affediyorlar mı?
past perfective affettim mi? affettin mi? affetti mi? affettik mi? affettiniz mi? affettiler mi?
imperfective affediyor muydum? affediyor muydun? affediyor muydu? affediyor muyduk? affediyor muydunuz? affediyorlar mıydı?
future affedecek miyim? affedecek misin? affedecek mi? affedecek miyiz? affedecek misiniz? affedecekler mi?
inferential perfective affetmiş miyim? affetmiş misin? affetmiş mi? affetmiş miyiz? affetmiş misiniz? affetmişler mi?
aorist affeder miymişim? affeder miymişsin? affeder miymiş? affeder miymişiz? affeder miymişsiniz? affederler miymiş?
imperfective affediyor muymuşum? affediyor muymuşsun? affediyor muymuş? affediyor muymuşuz? affediyor muymuşsunuz? affediyorlar mıymış?
conditional simple affetsem mi? affetsen mi? affetse mi? affetsek mi? affetseniz mi? affetseler mi?
perfective affetse miydim? affetse miydin? affetse miydi? affetse miydik? affetse miydiniz? affetseler miydi?
progressive affetmekte

miyim?

 affetmekte misin? affetmekte mi? affetmekte miyiz? affetmekte misiniz? affetmekteler mi?
necessitative affetmeli

miyim?

 affetmeli misin? affetmeli mi? affetmeli miyiz? affetmeli misiniz? affetmeliler mi?
Negative declarative
infinitive affetmemek
impersonal participle imperfective affetmeyen
perfective affetmemiş
prospective affetmeyecek
personal participle non-prospective affetmediğim affetmediğin affetmediği affetmediğimiz affetmediğiniz affetmedikleri
prospective affetmeyeceğim affetmeyeceğin affetmeyeceği affetmeyeceğimiz affetmeyeceğiniz affetmeyecekleri
verbal noun affetmeme
way of doing affetmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist affetmem affetmezsin affetmez affetmeyiz affetmezsiniz affetmezler
imperfective affetmiyorum affetmiyorsun affetmiyor affetmiyoruz affetmiyorsunuz affetmiyorlar
past perfective affetmedim affetmedin affetmedi affetmedik affetmediniz affetmediler
imperfective affetmiyordum affetmiyordun affetmiyordu affetmiyorduk affetmiyordunuz affetmiyorlardı
future affetmeyeceğim affetmeyeceksin affetmeyecek affetmeyeceğiz affetmeyeceksiniz affetmeyecekler
inferential perfective affetmemişim affetmemişsin affetmemiş affetmemişiz affetmemişsiniz affetmemişler
aorist affetmezmişim affetmezmişsin affetmezmiş affetmezmişiz affetmezmişsiniz affetmezlermiş
imperfective affetmiyormuşum affetmiyormuşsun affetmiyormuş affetmiyormuşuz affetmiyormuşsunuz affetmiyorlarmış
conditional simple affetmesem affetmesen affetmese affetmesek affetmeseniz affetmeseler
perfective affetmeseydim affetmeseydin affetmeseydi affetmeseydik affetmeseydiniz affetmeseydiler
optative affetmeyeyim affetmeyesin affetmeye affetmeyelim affetmeyesiniz affetmeyeler
progressive affetmemekteyim affetmemektesin affetmemekte affetmemekteyiz affetmemektesiniz affetmemekteler
necessitative affetmemeliyim affetmemelisin affetmemeli affetmemeliyiz affetmemelisiniz affetmemeliler
imperative affetme affetmesin affetmeyin (or affetmeyiniz) affetmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist affetmez miyim? affetmez misin? affetmez mi? affetmez miyiz? affetmez misiniz? affetmezler mi?
imperfective affetmiyor muyum? affetmiyor musun? affetmiyor mu? affetmiyor muyuz? affetmiyor musunuz? affetmiyorlar mı?
past perfective affetmedim mi? affetmedin mi? affetmedi mi? affetmedik mi? affetmediniz mi? affetmediler mi?
imperfective affetmiyor muydum? affetmiyor muydun? affetmiyor muydu? affetmiyor muyduk? affetmiyor muydunuz? affetmiyorlar mıydı?
future affetmeyecek miyim? affetmeyecek misin? affetmeyecek mi? affetmeyecek miyiz? affetmeyecek misiniz? affetmeyecekler mi?
inferential perfective affetmemiş miyim? affetmemiş misin? affetmemiş mi? affetmemiş miyiz? affetmemiş misiniz? affetmemişler mi?
aorist affetmez miymişim? affetmez miymişsin? affetmez mimiş? affetmez miymişiz? affetmez miymişsiniz? affetmezler miymiş?
imperfective affetmiyor muymuşum? affetmiyor muymuşsun? affetmiyor muymuş? affetmiyor muymuşuz? affetmiyor muymuşsunuz? affetmiyorlar mıymış?
conditional simple affetmesem mi? affetmesen mi? affetmese mi? affetmesek mi? affetmeseniz mi? affetmeseler mi?
perfective affetmese miydim? affetmese miydin? affetmese miydi? affetmese miydik? affetmese miydiniz? affetmeseler miydi?
progressive affetmemekte miyim? affetmemekte misin? affetmemekte mi? affetmemekte miyiz? affetmemekte misiniz? affetmemekteler mi?
necessitative affetmemeli miyim? affetmemeli misin? affetmemeli mi? affetmemeli miyiz? affetmemeli misiniz? affetmemeliler mi?

See also

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.