afleiden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afleiden. Equivalent to af + leiden. Cognate to English offlead, Danish aflede, Swedish avleda, German ableiten.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑflɛi̯də(n)/
audio (file) - Hyphenation: af‧lei‧den
Inflection
| Inflection of afleiden (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | afleiden | ||||||||
| past singular | leidde af | ||||||||
| past participle | afgeleid | ||||||||
| infinitive | afleiden | ||||||||
| gerund | afleiden n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | leid af | leidde af | afleid | afleidde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | leidt af | leidde af | afleidt | afleidde | |||||
| 2nd person sing. (u) | leidt af | leidde af | afleidt | afleidde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | leidt af | leidde af | afleidt | afleidde | |||||
| 3rd person singular | leidt af | leidde af | afleidt | afleidde | |||||
| plural | leiden af | leidden af | afleiden | afleidden | |||||
| subjunctive sing.1 | leide af | leidde af | afleide | afleidde | |||||
| subjunctive plur.1 | leiden af | leidden af | afleiden | afleidden | |||||
| imperative sing. | leid af | ||||||||
| imperative plur.1 | leidt af | ||||||||
| participles | afleidend | afgeleid | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.