afsnijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afsniden. Equivalent to af +‎ snijden.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɑfˌsnɛi̯.də(n)/
  • Hyphenation: af‧snij‧den

Verb

afsnijden

  1. (transitive) to cut off
  2. (transitive) to swerve a vehicle in front of (someone, another vehicle), causing hindrance; to cut off
  3. (transitive, intransitive) to take a shortcut

Inflection
Inflection of afsnijden (strong class 1, slightly irregular, separable)
infinitive afsnijden
past singular sneed af
past participle afgesneden
infinitive afsnijden
gerund afsnijden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular snij af, snijd afsneed afafsnij, afsnijdafsneed
2nd person sing. (jij) snijdt afsneed afafsnijdtafsneed
2nd person sing. (u) snijdt afsneed afafsnijdtafsneed
2nd person sing. (gij) snijdt afsneedt afafsnijdtafsneedt
3rd person singular snijdt afsneed afafsnijdtafsneed
plural snijden afsneden afafsnijdenafsneden
subjunctive sing.1 snijde afsnede afafsnijdeafsnede
subjunctive plur.1 snijden afsneden afafsnijdenafsneden
imperative sing. snij af, snijd af
imperative plur.1 snijdt af
participles afsnijdendafgesneden
1) Archaic.

Derived terms
  • afsnijroute
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.