afvegen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afvēgen. Equivalent to af + vegen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑˌfeː.ɣə(n)/
- Hyphenation: af‧ve‧gen
Verb
afvegen
Inflection
| Inflection of afvegen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afvegen | |||
| past singular | veegde af | |||
| past participle | afgeveegd | |||
| infinitive | afvegen | |||
| gerund | afvegen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | veeg af | veegde af | afveeg | afveegde |
| 2nd person sing. (jij) | veegt af | veegde af | afveegt | afveegde |
| 2nd person sing. (u) | veegt af | veegde af | afveegt | afveegde |
| 2nd person sing. (gij) | veegt af | veegde af | afveegt | afveegde |
| 3rd person singular | veegt af | veegde af | afveegt | afveegde |
| plural | vegen af | veegden af | afvegen | afveegden |
| subjunctive sing.1 | vege af | veegde af | afvege | afveegde |
| subjunctive plur.1 | vegen af | veegden af | afvegen | afveegden |
| imperative sing. | veeg af | |||
| imperative plur.1 | veegt af | |||
| participles | afvegend | afgeveegd | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.