akcentacyjny
Polish
Etymology
From akcentacja + -ny. First attested in 1912.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɛn.taˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ak‧cen‧ta‧cyj‧ny
Adjective
akcentacyjny (not comparable)
- (archaic, relational, phonology) accentuation; accentual
- Synonym: akcentuacyjny
- (archaic, relational, phonology) accent; accentual
- Synonyms: akcentowy, akcentuacyjny
Declension
Declension of akcentacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | akcentacyjny | akcentacyjne | akcentacyjna | akcentacyjni | akcentacyjne | ||
| genitive | akcentacyjnego | akcentacyjnej | akcentacyjnych | ||||
| dative | akcentacyjnemu | akcentacyjnym | |||||
| accusative | akcentacyjnego | akcentacyjny | akcentacyjne | akcentacyjną | akcentacyjnych | akcentacyjne | |
| instrumental | akcentacyjnym | akcentacyjnymi | |||||
| locative | akcentacyjnej | akcentacyjnych | |||||
Related terms
adjectives
adverb
nouns
verbs
References
- Kazimierz Wóycicki (1912) Forma dźwiękowa prozy polskiej i wiersza polskiego, page 11
- akcentacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akcentacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akcentacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.