alicubitas
Latin
Pronunciation
(Ecclesiastical) IPA(key): /a.liˈku.bi.tas/, [äliˈkuːbit̪äs]
Noun
alicubitās f sg (genitive alicubitātis); third declension
- (Ecclesiastical Latin, metaphysics) The quality of being somewhere, that is, limited to a particular place, and not omnipresent.
- 1665, Christoph Scheibler, Metaphysica Duobus Libris […] , page 212:
- Quod autem formalis effectus ipsius alicubitatis consistat in hac praesentia, apparet 1. Ex rejectione aliarum opinionum.
- But that the formal effect of this very being-somewhere should consist in this presence is evident 1. From the rejection of the other opinions.
- Antonyms: omnipraesentia, ubīquitās
-
Declension
Third-declension noun, singular only.
| Case | Singular |
|---|---|
| Nominative | alicubitās |
| Genitive | alicubitātis |
| Dative | alicubitātī |
| Accusative | alicubitātem |
| Ablative | alicubitāte |
| Vocative | alicubitās |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.