alkái
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkaːʲi]
- Hyphenation: al‧kái
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | alkái | — |
| accusative | alkáit | — |
| dative | alkáinak | — |
| instrumental | alkáival | — |
| causal-final | alkáiért | — |
| translative | alkáivá | — |
| terminative | alkáiig | — |
| essive-formal | alkáiként | — |
| essive-modal | alkáiul | — |
| inessive | alkáiban | — |
| superessive | alkáin | — |
| adessive | alkáinál | — |
| illative | alkáiba | — |
| sublative | alkáira | — |
| allative | alkáihoz | — |
| elative | alkáiból | — |
| delative | alkáiról | — |
| ablative | alkáitól | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.