alterandus
Latin
Etymology
Future passive participle of alterō.
Participle
alterandus m (feminine alteranda, neuter alterandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | alterandus | alteranda | alterandum | alterandī | alterandae | alteranda | |
| Genitive | alterandī | alterandae | alterandī | alterandōrum | alterandārum | alterandōrum | |
| Dative | alterandō | alterandae | alterandō | alterandīs | alterandīs | alterandīs | |
| Accusative | alterandum | alterandam | alterandum | alterandōs | alterandās | alteranda | |
| Ablative | alterandō | alterandā | alterandō | alterandīs | alterandīs | alterandīs | |
| Vocative | alterande | alteranda | alterandum | alterandī | alterandae | alteranda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.