amittendus
Latin
Participle
āmittendus m (feminine āmittenda, neuter āmittendum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | āmittendus | āmittenda | āmittendum | āmittendī | āmittendae | āmittenda | |
| Genitive | āmittendī | āmittendae | āmittendī | āmittendōrum | āmittendārum | āmittendōrum | |
| Dative | āmittendō | āmittendae | āmittendō | āmittendīs | āmittendīs | āmittendīs | |
| Accusative | āmittendum | āmittendam | āmittendum | āmittendōs | āmittendās | āmittenda | |
| Ablative | āmittendō | āmittendā | āmittendō | āmittendīs | āmittendīs | āmittendīs | |
| Vocative | āmittende | āmittenda | āmittendum | āmittendī | āmittendae | āmittenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.