amoliens
Latin
Etymology
Present participle of āmōlior
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | āmōliēns | āmōliēns | āmōlientēs | āmōlientia | |
| Genitive | āmōlientis | āmōlientis | āmōlientium | āmōlientium | |
| Dative | āmōlientī | āmōlientī | āmōlientibus | āmōlientibus | |
| Accusative | āmōlientem | āmōliēns | āmōlientēs, āmōlientīs | āmōlientia | |
| Ablative | āmōliente, āmōlientī1 | āmōliente, āmōlientī1 | āmōlientibus | āmōlientibus | |
| Vocative | āmōliēns | āmōliēns | āmōlientēs | āmōlientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.