ampliaturus
Latin
Etymology
Future active participle of ampliō.
Participle
ampliatūrus m (feminine ampliatūra, neuter ampliatūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ampliatūrus | ampliatūra | ampliatūrum | ampliatūrī | ampliatūrae | ampliatūra | |
| Genitive | ampliatūrī | ampliatūrae | ampliatūrī | ampliatūrōrum | ampliatūrārum | ampliatūrōrum | |
| Dative | ampliatūrō | ampliatūrae | ampliatūrō | ampliatūrīs | ampliatūrīs | ampliatūrīs | |
| Accusative | ampliatūrum | ampliatūram | ampliatūrum | ampliatūrōs | ampliatūrās | ampliatūra | |
| Ablative | ampliatūrō | ampliatūrā | ampliatūrō | ampliatūrīs | ampliatūrīs | ampliatūrīs | |
| Vocative | ampliatūre | ampliatūra | ampliatūrum | ampliatūrī | ampliatūrae | ampliatūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.