anaforyczny

Polish

Etymology

From anafora +‎ -yczny. First attested in 1840.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.na.fɔˈrɨt͡ʂ.nɨ/
  • Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧na‧fo‧rycz‧ny

Adjective

anaforyczny (not comparable)

  1. (relational, rhetoric, linguistics) anaphora; anaphoric
    zaimek anaforyczny ― anaphoric pronoun
    powiązanie anaforyczne ― anaphoric link/reference
    wyrażenie anaforyczne ― anaphoric expression
    poprzednik anaforyczny ― anaphoric protasis
    użycie anaforyczne ― anaphoric use/usage
    funkcja anaforyczna ― anaphoric function

Declension
Declension of anaforyczny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative anaforyczny anaforyczne anaforyczna anaforyczni anaforyczne
genitive anaforycznego anaforycznej anaforycznych
dative anaforycznemu anaforycznym
accusative anaforycznego anaforyczny anaforyczne anaforyczną anaforycznych anaforyczne
instrumental anaforycznym anaforycznymi
locative anaforycznej anaforycznych

References
  1. WMarek itruwiusz (1840) Marka Witruwiusza Polliona o budownictwie ksiąg dziesięć. T. 2.‎, page 275
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading
  • anaforyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • anaforyczny in Polish dictionaries at PWN
  • anaforyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.