analecta
English
Italian
Etymology
From Ancient Greek.
Pronunciation
- IPA(key): /a.naˈlɛk.ta/
- Rhymes: -ɛkta
- Syllabification: a‧na‧lèc‧ta
Anagrams
Latin
Etymology
From the Ancient Greek ἀναλέκτης (analéktēs).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.naˈlek.ta/, [änäˈɫ̪ɛkt̪ä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /a.naˈlek.ta/, [änäˈlɛkt̪ä]
Noun
analecta m (genitive analectae); first declension
Declension
First-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | analecta | analectae |
| Genitive | analectae | analectārum |
| Dative | analectae | analectīs |
| Accusative | analectam | analectās |
| Ablative | analectā | analectīs |
| Vocative | analecta | analectae |
References
- “analecta”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- analecta in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.