anfeald
Old English
| 10 | ||||
| 1 | 2 → | 10 → | ||
|---|---|---|---|---|
| Cardinal: ān Ordinal: forma Adverbial: ǣne Multiplier: ānfeald | ||||
Etymology
From Proto-Germanic *ainafalþaz, equivalent to ān + -feald.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑːnˌfæ͜ɑld/, [ˈɑːnˌfæ͜ɑɫd]
Declension
Declension of ānfeald — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ānfeald | ānfeald | ānfeald |
| Accusative | ānfealdne | ānfealde | ānfeald |
| Genitive | ānfealdes | ānfealdre | ānfealdes |
| Dative | ānfealdum | ānfealdre | ānfealdum |
| Instrumental | ānfealde | ānfealdre | ānfealde |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ānfealde | ānfealda, ānfealde | ānfeald |
| Accusative | ānfealde | ānfealda, ānfealde | ānfeald |
| Genitive | ānfealdra | ānfealdra | ānfealdra |
| Dative | ānfealdum | ānfealdum | ānfealdum |
| Instrumental | ānfealdum | ānfealdum | ānfealdum |
Declension of ānfeald — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ānfealda | ānfealde | ānfealde |
| Accusative | ānfealdan | ānfealdan | ānfealde |
| Genitive | ānfealdan | ānfealdan | ānfealdan |
| Dative | ānfealdan | ānfealdan | ānfealdan |
| Instrumental | ānfealdan | ānfealdan | ānfealdan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ānfealdan | ānfealdan | ānfealdan |
| Accusative | ānfealdan | ānfealdan | ānfealdan |
| Genitive | ānfealdra, ānfealdena | ānfealdra, ānfealdena | ānfealdra, ānfealdena |
| Dative | ānfealdum | ānfealdum | ānfealdum |
| Instrumental | ānfealdum | ānfealdum | ānfealdum |
Derived terms
Descendants
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898), “ānfeald”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.