angustatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of angustō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | angustātus | angustāta | angustātum | angustātī | angustātae | angustāta | |
| Genitive | angustātī | angustātae | angustātī | angustātōrum | angustātārum | angustātōrum | |
| Dative | angustātō | angustātō | angustātīs | ||||
| Accusative | angustātum | angustātam | angustātum | angustātōs | angustātās | angustāta | |
| Ablative | angustātō | angustātā | angustātō | angustātīs | |||
| Vocative | angustāte | angustāta | angustātum | angustātī | angustātae | angustāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.