angustiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of angustiō.
Participle
angustiātus m (feminine angustiāta, neuter angustiātum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | angustiātus | angustiāta | angustiātum | angustiātī | angustiātae | angustiāta | |
| Genitive | angustiātī | angustiātae | angustiātī | angustiātōrum | angustiātārum | angustiātōrum | |
| Dative | angustiātō | angustiātae | angustiātō | angustiātīs | angustiātīs | angustiātīs | |
| Accusative | angustiātum | angustiātam | angustiātum | angustiātōs | angustiātās | angustiāta | |
| Ablative | angustiātō | angustiātā | angustiātō | angustiātīs | angustiātīs | angustiātīs | |
| Vocative | angustiāte | angustiāta | angustiātum | angustiātī | angustiātae | angustiāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.