anieleć

Polish

Etymology

From anioł +‎ -eć. First attested in 1857.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈɲɛ.lɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
  • Syllabification: a‧nie‧leć

Verb

anieleć impf

  1. (intransitive, literary) to angelify, to angelize (to become more angelic)
    Synonyms: łagodnieć, szlachetnieć

Conjugation
Conjugation of anieleć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive anieleć
present tense 1st anieleję anielejemy
2nd anielejesz anielejecie
3rd anieleje anieleją
impersonal anieleje się
past tense 1st anielałem anielałam anieleliśmy anielałyśmy
2nd anielałeś anielałaś anieleliście anielałyście
3rd anielał anielała anielało anieleli anielały
impersonal anielano
future tense 1st będę anielał,
będę anieleć
 będę anielała,
będę anieleć
 będziemy anieleli,
będziemy anieleć
 będziemy anielały,
będziemy anieleć
2nd będziesz anielał,
będziesz anieleć
 będziesz anielała,
będziesz anieleć
 będziecie anieleli,
będziecie anieleć
 będziecie anielały,
będziecie anieleć
3rd będzie anielał,
będzie anieleć
 będzie anielała,
będzie anieleć
 będzie anielało,
będzie anieleć
 będą anieleli,
będą anieleć
 będą anielały,
będą anieleć
impersonal będzie anieleć się
conditional 1st anielałbym anielałabym anielelibyśmy anielałybyśmy
2nd anielałbyś anielałabyś anielelibyście anielałybyście
3rd anielałby anielałaby anielałoby anieleliby anielałyby
impersonal anielano by
imperative 1st niech anieleję anielejmy
2nd anielej anielejcie
3rd niech anieleje niech anieleją
active adjectival participle anielejący anielejąca anielejące anielejący anielejące
contemporary adverbial participle anielejąc
verbal noun anielenie
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Biblioteka Warszawska‎, volume 3, 1857, page 400

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.