annodans
Latin
Etymology
Present participle of annōdō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | annōdāns | annōdāns | annōdantēs | annōdantia | |
| Genitive | annōdantis | annōdantis | annōdantium | annōdantium | |
| Dative | annōdantī | annōdantī | annōdantibus | annōdantibus | |
| Accusative | annōdantem | annōdāns | annōdantēs, annōdantīs | annōdantia | |
| Ablative | annōdante, annōdantī1 | annōdante, annōdantī1 | annōdantibus | annōdantibus | |
| Vocative | annōdāns | annōdāns | annōdantēs | annōdantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.