anteitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of anteeō.

Participle

anteitus m (feminine anteita, neuter anteitum); first/second declension

  1. preceded

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative anteitus anteita anteitum anteitī anteitae anteita
Genitive anteitī anteitae anteitī anteitōrum anteitārum anteitōrum
Dative anteitō anteitae anteitō anteitīs anteitīs anteitīs
Accusative anteitum anteitam anteitum anteitōs anteitās anteita
Ablative anteitō anteitā anteitō anteitīs anteitīs anteitīs
Vocative anteite anteita anteitum anteitī anteitae anteita
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.