antestans
Latin
Etymology
Present participle of antestō
Participle
antestāns (genitive antestantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | antestāns | antestantēs | antestantia | ||
| Genitive | antestantis | antestantium | |||
| Dative | antestantī | antestantibus | |||
| Accusative | antestantem | antestāns | antestantēs antestantīs |
antestantia | |
| Ablative | antestante antestantī1 |
antestantibus | |||
| Vocative | antestāns | antestantēs | antestantia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.