antroponimiczny

Polish

Etymology

From antroponimia +‎ -iczny. First attested in 1928.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /an.trɔ.pɔ.ɲiˈmit͡ʂ.nɨ/
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: an‧tro‧po‧ni‧micz‧ny

Adjective

antroponimiczny (not comparable)

(relational) anthroponym

Declension

Declension of antroponimiczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	antroponimiczny		antroponimiczne	antroponimiczna	antroponimiczni	antroponimiczne
genitive	antroponimicznego			antroponimicznej	antroponimicznych
dative	antroponimicznemu			antroponimicznej	antroponimicznym
accusative	antroponimicznego	antroponimiczny	antroponimiczne	antroponimiczną	antroponimicznych	antroponimiczne
instrumental	antroponimicznym			antroponimiczną	antroponimicznymi
locative	antroponimicznym			antroponimicznej	antroponimicznych

Related terms

noun

antroponim

References

Slavia Orientalis‎, Państwowe Wydawn. Naukowe, 1928, page 545: “Dla pokazania dużej produktywności sufiksu w ramach kategorii nomina agentis autorka wykorzystała materiał antroponimiczny Zakarpacia (Bodnar Wynar, Sidlar itp.). Na omawianym terytorium występują również w tej funkcji formanty […] ”

Further reading

antroponimiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
antroponimiczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.