anxiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of anxiō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | anxiātus | anxiāta | anxiātum | anxiātī | anxiātae | anxiāta | |
| Genitive | anxiātī | anxiātae | anxiātī | anxiātōrum | anxiātārum | anxiātōrum | |
| Dative | anxiātō | anxiātae | anxiātō | anxiātīs | anxiātīs | anxiātīs | |
| Accusative | anxiātum | anxiātam | anxiātum | anxiātōs | anxiātās | anxiāta | |
| Ablative | anxiātō | anxiātā | anxiātō | anxiātīs | anxiātīs | anxiātīs | |
| Vocative | anxiāte | anxiāta | anxiātum | anxiātī | anxiātae | anxiāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.