apelatywny

Polish

Etymology

From apelatyw +‎ -ny. First attested in 1909.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.pɛ.laˈtɨv.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨvnɨ
Syllabification: a‧pe‧la‧tyw‧ny

Adjective

apelatywny (not comparable)

(relational, grammar) common noun

Declension

Declension of apelatywny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	apelatywny		apelatywne	apelatywna	apelatywni	apelatywne
genitive	apelatywnego			apelatywnej	apelatywnych
dative	apelatywnemu			apelatywnej	apelatywnym
accusative	apelatywnego	apelatywny	apelatywne	apelatywną	apelatywnych	apelatywne
instrumental	apelatywnym			apelatywną	apelatywnymi
locative	apelatywnym			apelatywnej	apelatywnych

Related terms

nouns

References

apelatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

apelatywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
apelatywny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.