apportatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of apportō
Participle
apportātus (feminine apportāta, neuter apportātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | apportātus | apportāta | apportātum | apportātī | apportātae | apportāta | |
| Genitive | apportātī | apportātae | apportātī | apportātōrum | apportātārum | apportātōrum | |
| Dative | apportātō | apportātō | apportātīs | ||||
| Accusative | apportātum | apportātam | apportātum | apportātōs | apportātās | apportāta | |
| Ablative | apportātō | apportātā | apportātō | apportātīs | |||
| Vocative | apportāte | apportāta | apportātum | apportātī | apportātae | apportāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.