appropians
Latin
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | appropiāns | appropiāns | appropiantēs | appropiantia | |
| Genitive | appropiantis | appropiantis | appropiantium | appropiantium | |
| Dative | appropiantī | appropiantī | appropiantibus | appropiantibus | |
| Accusative | appropiantem | appropiāns | appropiantēs, appropiantīs | appropiantia | |
| Ablative | appropiante, appropiantī1 | appropiante, appropiantī1 | appropiantibus | appropiantibus | |
| Vocative | appropiāns | appropiāns | appropiantēs | appropiantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.