apricaturus
Latin
Etymology
Future active participle of apricō.
Participle
apricātūrus (feminine apricātūra, neuter apricātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | apricātūrus | apricātūra | apricātūrum | apricātūrī | apricātūrae | apricātūra | |
| Genitive | apricātūrī | apricātūrae | apricātūrī | apricātūrōrum | apricātūrārum | apricātūrōrum | |
| Dative | apricātūrō | apricātūrō | apricātūrīs | ||||
| Accusative | apricātūrum | apricātūram | apricātūrum | apricātūrōs | apricātūrās | apricātūra | |
| Ablative | apricātūrō | apricātūrā | apricātūrō | apricātūrīs | |||
| Vocative | apricātūre | apricātūra | apricātūrum | apricātūrī | apricātūrae | apricātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.