arandus
Latin
Etymology
Future passive participle of arō.
Participle
arandus m (feminine aranda, neuter arandum); first/second declension
- which is to be ploughed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | arandus | aranda | arandum | arandī | arandae | aranda | |
| Genitive | arandī | arandae | arandī | arandōrum | arandārum | arandōrum | |
| Dative | arandō | arandae | arandō | arandīs | arandīs | arandīs | |
| Accusative | arandum | arandam | arandum | arandōs | arandās | aranda | |
| Ablative | arandō | arandā | arandō | arandīs | arandīs | arandīs | |
| Vocative | arande | aranda | arandum | arandī | arandae | aranda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.