arcitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of arceō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | arcitus | arcita | arcitum | arcitī | arcitae | arcita | |
| Genitive | arcitī | arcitae | arcitī | arcitōrum | arcitārum | arcitōrum | |
| Dative | arcitō | arcitae | arcitō | arcitīs | arcitīs | arcitīs | |
| Accusative | arcitum | arcitam | arcitum | arcitōs | arcitās | arcita | |
| Ablative | arcitō | arcitā | arcitō | arcitīs | arcitīs | arcitīs | |
| Vocative | arcite | arcita | arcitum | arcitī | arcitae | arcita | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.