arcuaturus
Latin
Etymology
Future active participle of arcuō.
Participle
arcuātūrus m (feminine arcuātūra, neuter arcuātūrum); first/second declension
- about to curve
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | arcuātūrus | arcuātūra | arcuātūrum | arcuātūrī | arcuātūrae | arcuātūra | |
| Genitive | arcuātūrī | arcuātūrae | arcuātūrī | arcuātūrōrum | arcuātūrārum | arcuātūrōrum | |
| Dative | arcuātūrō | arcuātūrō | arcuātūrīs | ||||
| Accusative | arcuātūrum | arcuātūram | arcuātūrum | arcuātūrōs | arcuātūrās | arcuātūra | |
| Ablative | arcuātūrō | arcuātūrā | arcuātūrō | arcuātūrīs | |||
| Vocative | arcuātūre | arcuātūra | arcuātūrum | arcuātūrī | arcuātūrae | arcuātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.