arietans
Latin
Etymology
Present participle of arietō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | arietāns | arietāns | arietantēs | arietantia | |
| Genitive | arietantis | arietantis | arietantium | arietantium | |
| Dative | arietantī | arietantī | arietantibus | arietantibus | |
| Accusative | arietantem | arietāns | arietantēs, arietantīs | arietantia | |
| Ablative | arietante, arietantī1 | arietante, arietantī1 | arietantibus | arietantibus | |
| Vocative | arietāns | arietāns | arietantēs | arietantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.