arraulir-se
Catalan
Verb
arraulir-se (first-person singular present arrauleixo, past participle arraulit)
- to curl up (e.g. from the cold)
Conjugation
Conjugation of arraulir (third conjugation with -eix- infix)
| infinitive | arraulir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | arraulint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | arraulit | arraulida | |||||
| plural | arraulits | arraulides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | arrauleixo | arrauleixes | arrauleix | arraulim | arrauliu | arrauleixen | |
| imperfect | arraulia | arraulies | arraulia | arraulíem | arraulíeu | arraulien | |
| future | arrauliré | arrauliràs | arraulirà | arraulirem | arraulireu | arrauliran | |
| preterite | arraulí | arraulires | arraulí | arraulírem | arraulíreu | arrauliren | |
| conditional | arrauliria | arrauliries | arrauliria | arrauliríem | arrauliríeu | arraulirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | arrauleixi | arrauleixis | arrauleixi | arraulim | arrauliu | arrauleixin | |
| imperfect | arraulís | arraulissis | arraulís | arraulíssim | arraulíssiu | arraulissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | arrauleix | arrauleixi | arraulim | arrauliu | arrauleixin | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.