artaturus
Latin
Etymology
Future active participle of artō
Participle
artātūrus m (feminine artātūra, neuter artātūrum); first/second declension
- about to tighten
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | artātūrus | artātūra | artātūrum | artātūrī | artātūrae | artātūra | |
| Genitive | artātūrī | artātūrae | artātūrī | artātūrōrum | artātūrārum | artātūrōrum | |
| Dative | artātūrō | artātūrae | artātūrō | artātūrīs | artātūrīs | artātūrīs | |
| Accusative | artātūrum | artātūram | artātūrum | artātūrōs | artātūrās | artātūra | |
| Ablative | artātūrō | artātūrā | artātūrō | artātūrīs | artātūrīs | artātūrīs | |
| Vocative | artātūre | artātūra | artātūrum | artātūrī | artātūrae | artātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.