artikülasyon
Turkish
    
    Etymology
    
From French articulation, from Latin articulātiō.
Pronunciation
    
- IPA(key): /aɾ.ti.cy.las.jɔn/
Declension
    
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | artikülasyon | |
| Definite accusative | artikülasyonu | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | artikülasyon | artikülasyonlar | 
| Definite accusative | artikülasyonu | artikülasyonları | 
| Dative | artikülasyona | artikülasyonlara | 
| Locative | artikülasyonda | artikülasyonlarda | 
| Ablative | artikülasyondan | artikülasyonlardan | 
| Genitive | artikülasyonun | artikülasyonların | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.