asportatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of asportō.
Participle
asportātus m (feminine asportāta, neuter asportātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | asportātus | asportāta | asportātum | asportātī | asportātae | asportāta | |
| Genitive | asportātī | asportātae | asportātī | asportātōrum | asportātārum | asportātōrum | |
| Dative | asportātō | asportātae | asportātō | asportātīs | asportātīs | asportātīs | |
| Accusative | asportātum | asportātam | asportātum | asportātōs | asportātās | asportāta | |
| Ablative | asportātō | asportātā | asportātō | asportātīs | asportātīs | asportātīs | |
| Vocative | asportāte | asportāta | asportātum | asportātī | asportātae | asportāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.