assonare
Italian
Verb
assonàre (first-person singular present assuòno, first-person singular past historic assonài, past participle assonàto, auxiliary avére or èssere)
- (intransitive) to assonate
Conjugation
Conjugation of assonàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | assonàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére, èssere | gerund | assonàndo | |||
| present participle | assonànte | past participle | assonàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | assuòno | assuòni | assuòna | assoniàmo | assonàte | assuònano |
| imperfect | assonàvo | assonàvi | assonàva | assonavàmo | assonavàte | assonàvano |
| past historic | assonài | assonàsti | assonò | assonàmmo | assonàste | assonàrono |
| future | assonerò | assonerài | assonerà | assonerémo | assoneréte | assonerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | assonerèi | assonerésti | assonerèbbe, assonerébbe | assonerémmo | assoneréste | assonerèbbero, assonerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | assuòni | assuòni | assuòni | assoniàmo | assoniàte | assuònino |
| imperfect | assonàssi | assonàssi | assonàsse | assonàssimo | assonàste | assonàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| assuòna | assuòni | assoniàmo | assonàte | assuònino | ||
| negative imperative | non assonàre | non assuòni | non assoniàmo | non assonàte | non assuònino | |
Anagrams
Latin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.