assultans
Latin
Etymology
Present participle of assultō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | assultāns | assultāns | assultantēs | assultantia | |
| Genitive | assultantis | assultantis | assultantium | assultantium | |
| Dative | assultantī | assultantī | assultantibus | assultantibus | |
| Accusative | assultantem | assultāns | assultantēs, assultantīs | assultantia | |
| Ablative | assultante, assultantī1 | assultante, assultantī1 | assultantibus | assultantibus | |
| Vocative | assultāns | assultāns | assultantēs | assultantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.