astutare
Italian
    
    Verb
    
astutàre (first-person singular present astùto, first-person singular past historic astutài, past participle astutàto, auxiliary avére)
- Alternative form of attutire
Conjugation
    
    Conjugation of astutàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | astutàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | astutàndo | |||
| present participle | astutànte | past participle | astutàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | astùto | astùti | astùta | astutiàmo | astutàte | astùtano | 
| imperfect | astutàvo | astutàvi | astutàva | astutavàmo | astutavàte | astutàvano | 
| past historic | astutài | astutàsti | astutò | astutàmmo | astutàste | astutàrono | 
| future | astuterò | astuterài | astuterà | astuterémo | astuteréte | astuterànno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | astuterèi | astuterésti | astuterèbbe, astuterébbe | astuterémmo | astuteréste | astuterèbbero, astuterébbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | astùti | astùti | astùti | astutiàmo | astutiàte | astùtino | 
| imperfect | astutàssi | astutàssi | astutàsse | astutàssimo | astutàste | astutàssero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| astùta | astùti | astutiàmo | astutàte | astùtino | ||
| negative imperative | non astutàre | non astùti | non astutiàmo | non astutàte | non astùtino | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.