atamanić

Polish

Etymology

From ataman +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /a.taˈma.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -aɲit͡ɕ
  • Syllabification: a‧ta‧ma‧nić

Verb

atamanić impf

  1. (intransitive, historical) to be an ataman, to lead as an ataman
    Synonym: atamanować

Conjugation
Conjugation of atamanić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive atamanić
present tense 1st atamanię atamanimy
2nd atamanisz atamanicie
3rd atamani atamanią
impersonal atamani się
past tense 1st atamaniłem atamaniłam atamaniliśmy atamaniłyśmy
2nd atamaniłeś atamaniłaś atamaniliście atamaniłyście
3rd atamanił atamaniła atamaniło atamanili atamaniły
impersonal atamaniono
future tense 1st będę atamanił,
będę atamanić
 będę atamaniła,
będę atamanić
 będziemy atamanili,
będziemy atamanić
 będziemy atamaniły,
będziemy atamanić
2nd będziesz atamanił,
będziesz atamanić
 będziesz atamaniła,
będziesz atamanić
 będziecie atamanili,
będziecie atamanić
 będziecie atamaniły,
będziecie atamanić
3rd będzie atamanił,
będzie atamanić
 będzie atamaniła,
będzie atamanić
 będzie atamaniło,
będzie atamanić
 będą atamanili,
będą atamanić
 będą atamaniły,
będą atamanić
impersonal będzie atamanić się
conditional 1st atamaniłbym atamaniłabym atamanilibyśmy atamaniłybyśmy
2nd atamaniłbyś atamaniłabyś atamanilibyście atamaniłybyście
3rd atamaniłby atamaniłaby atamaniłoby atamaniliby atamaniłyby
impersonal atamaniono by
imperative 1st niech atamanię atamańmy
2nd atamań atamańcie
3rd niech atamani niech atamanią
active adjectival participle atamaniący atamaniąca atamaniące atamaniący atamaniące
contemporary adverbial participle atamaniąc
verbal noun atamanienie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • atamanić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • atamanić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.