atestacyjny

Polish

Etymology

From atestacja +‎ -ny. First attested in 1903.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.tɛs.taˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: a‧tes‧ta‧cyj‧ny

Adjective

atestacyjny (not comparable)

(relational) attestation, certificate

Declension

Declension of atestacyjny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	atestacyjny		atestacyjne	atestacyjna	atestacyjni	atestacyjne
genitive	atestacyjnego			atestacyjnej	atestacyjnych
dative	atestacyjnemu			atestacyjnej	atestacyjnym
accusative	atestacyjnego	atestacyjny	atestacyjne	atestacyjną	atestacyjnych	atestacyjne
instrumental	atestacyjnym			atestacyjną	atestacyjnymi
locative	atestacyjnym			atestacyjnej	atestacyjnych

Related terms

nouns

verb

atestować

References

atestacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

atestacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
atestacyjny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.