auguratus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /au̯.ɡuˈraː.tus/, [äu̯ɡʊˈräːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /au̯.ɡuˈra.tus/, [äu̯ɡuˈräːt̪us]
Etymology 1
Perfect passive participle of augurō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | augurātus | augurāta | augurātum | augurātī | augurātae | augurāta | |
| Genitive | augurātī | augurātae | augurātī | augurātōrum | augurātārum | augurātōrum | |
| Dative | augurātō | augurātō | augurātīs | ||||
| Accusative | augurātum | augurātam | augurātum | augurātōs | augurātās | augurāta | |
| Ablative | augurātō | augurātā | augurātō | augurātīs | |||
| Vocative | augurāte | augurāta | augurātum | augurātī | augurātae | augurāta | |
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | augurātus | augurātūs |
| Genitive | augurātūs | augurātuum |
| Dative | augurātuī | augurātibus |
| Accusative | augurātum | augurātūs |
| Ablative | augurātū | augurātibus |
| Vocative | augurātus | augurātūs |
References
- “auguratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “auguratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- auguratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.