autogamiczny

Polish

Etymology

From autogamia +‎ -iczny.

Pronunciation

IPA^(key): /aw.tɔ.ɡaˈmit͡ʂ.nɨ/
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: au‧to‧ga‧micz‧ny

Adjective

autogamiczny (not comparable, adverb autogamicznie)

(relational, biology, botany) autogamic

Declension

Declension of autogamiczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	autogamiczny		autogamiczne	autogamiczna	autogamiczni	autogamiczne
genitive	autogamicznego			autogamicznej	autogamicznych
dative	autogamicznemu			autogamicznej	autogamicznym
accusative	autogamicznego	autogamiczny	autogamiczne	autogamiczną	autogamicznych	autogamiczne
instrumental	autogamicznym			autogamiczną	autogamicznymi
locative	autogamicznym			autogamicznej	autogamicznych

Further reading

autogamiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
autogamiczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.