autokefaliczny

Polish

Etymology

From autokefalia +‎ -iczny.

Pronunciation

IPA^(key): /aw.tɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: au‧to‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

autokefaliczny (not comparable)

(relational, Eastern Orthodoxy) autocephalous

Declension

Declension of autokefaliczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	autokefaliczny		autokefaliczne	autokefaliczna	autokefaliczni	autokefaliczne
genitive	autokefalicznego			autokefalicznej	autokefalicznych
dative	autokefalicznemu			autokefalicznej	autokefalicznym
accusative	autokefalicznego	autokefaliczny	autokefaliczne	autokefaliczną	autokefalicznych	autokefaliczne
instrumental	autokefalicznym			autokefaliczną	autokefalicznymi
locative	autokefalicznym			autokefalicznej	autokefalicznych

Further reading

autokefaliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
autokefaliczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.