avellere
Italian
Etymology
Learned borrowing from Latin āvellere, derived from vellō (“to pluck out; to depilate; to pull or tear down”).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈvɛl.le.re/
- Rhymes: -ɛllere
- Hyphenation: a‧vèl‧le‧re
Verb
avèllere (first-person singular present avèllo, first-person singular past historic vùlsi, past participle vùlso, auxiliary avére)
- (literary) Synonym of svellere
Conjugation
Conjugation of avèllere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | avèllere | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | avellèndo | |||
| present participle | avellènte | past participle | vùlso | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avèllo | avèlli | avèlle | avelliàmo | avelléte | avèllono |
| imperfect | avellévo | avellévi | avelléva | avellevàmo | avellevàte | avellévano |
| past historic | vùlsi | avellésti | vùlse | avellémmo | avelléste | vùlsero |
| future | avellerò | avellerài | avellerà | avellerémo | avelleréte | avellerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avellerèi | avellerésti | avellerèbbe, avellerébbe | avellerémmo | avelleréste | avellerèbbero, avellerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | avèlla | avèlla | avèlla | avelliàmo | avelliàte | avèllano |
| imperfect | avelléssi | avelléssi | avellésse | avelléssimo | avelléste | avelléssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| avèlli | avèlla | avelliàmo | avelléte | avèllano | ||
| negative imperative | non avèllere | non avèlla | non avelliàmo | non avelléte | non avèllano | |
Including lesser-used forms:
Conjugation of avèllere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | avèllere | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | avellèndo | |||
| present participle | avellènte | past participle | avùlso | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avèllo | avèlli | avèlle | avelliàmo | avelléte | avèllono |
| imperfect | avellévo | avellévi | avelléva | avellevàmo | avellevàte | avellévano |
| past historic | avùlsi, avèlsi1 | avellésti | avùlse, avèlse1 | avellémmo | avelléste | avùlsero, avèlsero1 |
| future | avellerò | avellerài | avellerà | avellerémo | avelleréte | avellerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avellerèi | avellerésti | avellerèbbe, avellerébbe | avellerémmo | avelleréste | avellerèbbero, avellerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | avèlla | avèlla | avèlla | avelliàmo | avelliàte | avèllano |
| imperfect | avelléssi | avelléssi | avellésse | avelléssimo | avelléste | avelléssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| avèlli | avèlla | avelliàmo | avelléte | avèllano | ||
| negative imperative | non avèllere | non avèlla | non avelliàmo | non avelléte | non avèllano | |
1Archaic.
Further reading
- avellere in Bruno Migliorini et al., Dizionario d'ortografia e di pronunzia, Rai Eri, 2007
- avellere in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Latin
Verb
āvellere
- inflection of āvellō:
- present active infinitive
- second-person singular present passive imperative/indicative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.