avvitare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /av.viˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: av‧vi‧tà‧re
Verb
avvitàre (first-person singular present avvìto, first-person singular past historic avvitài, past participle avvitàto, auxiliary avére)
- (transitive) to screw (in or down)
Conjugation
Conjugation of avvitàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | avvitàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | avvitàndo | |||
| present participle | avvitànte | past participle | avvitàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avvìto | avvìti | avvìta | avvitiàmo | avvitàte | avvìtano |
| imperfect | avvitàvo | avvitàvi | avvitàva | avvitavàmo | avvitavàte | avvitàvano |
| past historic | avvitài | avvitàsti | avvitò | avvitàmmo | avvitàste | avvitàrono |
| future | avviterò | avviterài | avviterà | avviterémo | avviteréte | avviterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avviterèi | avviterésti | avviterèbbe, avviterébbe | avviterémmo | avviteréste | avviterèbbero, avviterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | avvìti | avvìti | avvìti | avvitiàmo | avvitiàte | avvìtino |
| imperfect | avvitàssi | avvitàssi | avvitàsse | avvitàssimo | avvitàste | avvitàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| avvìta | avvìti | avvitiàmo | avvitàte | avvìtino | ||
| negative imperative | non avvitàre | non avvìti | non avvitiàmo | non avvitàte | non avvìtino | |
Derived terms
Verb
avvitàre (first-person singular present avvìto, first-person singular past historic avvitài, past participle avvitàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of avvitàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | avvitàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | avvitàndo | |||
| present participle | avvitànte | past participle | avvitàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avvìto | avvìti | avvìta | avvitiàmo | avvitàte | avvìtano |
| imperfect | avvitàvo | avvitàvi | avvitàva | avvitavàmo | avvitavàte | avvitàvano |
| past historic | avvitài | avvitàsti | avvitò | avvitàmmo | avvitàste | avvitàrono |
| future | avviterò | avviterài | avviterà | avviterémo | avviteréte | avviterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | avviterèi | avviterésti | avviterèbbe, avviterébbe | avviterémmo | avviteréste | avviterèbbero, avviterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | avvìti | avvìti | avvìti | avvitiàmo | avvitiàte | avvìtino |
| imperfect | avvitàssi | avvitàssi | avvitàsse | avvitàssimo | avvitàste | avvitàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| avvìta | avvìti | avvitiàmo | avvitàte | avvìtino | ||
| negative imperative | non avvitàre | non avvìti | non avvitiàmo | non avvitàte | non avvìtino | |
Further reading
- avvitare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.