bağcık

Turkish

Etymology

From bağ +‎ -cık (diminutive suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈbɑɰd͡ʒɯc]
  • Hyphenation: bağ‧cık

Noun

bağcık (definite accusative bağcığı, plural bağcıklar)

  1. shoelace
  2. diminutive of bağ

Declension
Inflection
Nominative bağcık
Definite accusative bağcığı
Singular Plural
Nominative bağcık bağcıklar
Definite accusative bağcığı bağcıkları
Dative bağcığa bağcıklara
Locative bağcıkta bağcıklarda
Ablative bağcıktan bağcıklardan
Genitive bağcığın bağcıkların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular bağcığım bağcıklarım
2nd singular bağcığın bağcıkların
3rd singular bağcığı bağcıkları
1st plural bağcığımız bağcıklarımız
2nd plural bağcığınız bağcıklarınız
3rd plural bağcıkları bağcıkları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.