bağlama

See also: baglama

Azerbaijani

Etymology

From bağla- +‎ -ma. The sense 'musical instrument' is from Turkish bağlama.

Pronunciation
  • IPA(key): [bɑɣɫɑˈmɑ]
  • Hyphenation: bağ‧la‧ma

Noun

bağlama (definite accusative bağlamanı, plural bağlamalar)

  1. verbal noun of bağlamaq
  2. package, bale, bunch, sheaf, bundle
  3. parcel (a package wrapped for shipment)
  4. (Hamamlı, Kurdamir, Qazakh, Shamkir) a half-full sack of cereals
  5. (Tovuz) a wooden door bolt or window catch
  6. (Kurdamir) a dish made of pumpkin or nuts
  7. (Julfa) pillow
  8. (Qazakh, Shamkir) a riddle or a puzzle in general
  9. (music, poetry) a riddle presented to one another by ashughs during a song/poetry competition
  10. a Turkish baglama (musical instrument)
    Synonym: saz

Declension
    Declension of bağlama
singular plural
nominative bağlama
 bağlamalar
definite accusative bağlamanı
 bağlamaları
dative bağlamaya
 bağlamalara
locative bağlamada
 bağlamalarda
ablative bağlamadan
 bağlamalardan
definite genitive bağlamanın
 bağlamaların
    Possessive forms of bağlama
nominative
singular plural
mənim (“my”) bağlamam bağlamalarım
sənin (“your”) bağlaman bağlamaların
onun (“his/her/its”) bağlaması bağlamaları
bizim (“our”) bağlamamız bağlamalarımız
sizin (“your”) bağlamanız bağlamalarınız
onların (“their”) bağlaması or bağlamaları bağlamaları
accusative
singular plural
mənim (“my”) bağlamamı bağlamalarımı
sənin (“your”) bağlamanı bağlamalarını
onun (“his/her/its”) bağlamasını bağlamalarını
bizim (“our”) bağlamamızı bağlamalarımızı
sizin (“your”) bağlamanızı bağlamalarınızı
onların (“their”) bağlamasını or bağlamalarını bağlamalarını
dative
singular plural
mənim (“my”) bağlamama bağlamalarıma
sənin (“your”) bağlamana bağlamalarına
onun (“his/her/its”) bağlamasına bağlamalarına
bizim (“our”) bağlamamıza bağlamalarımıza
sizin (“your”) bağlamanıza bağlamalarınıza
onların (“their”) bağlamasına or bağlamalarına bağlamalarına
locative
singular plural
mənim (“my”) bağlamamda bağlamalarımda
sənin (“your”) bağlamanda bağlamalarında
onun (“his/her/its”) bağlamasında bağlamalarında
bizim (“our”) bağlamamızda bağlamalarımızda
sizin (“your”) bağlamanızda bağlamalarınızda
onların (“their”) bağlamasında or bağlamalarında bağlamalarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) bağlamamdan bağlamalarımdan
sənin (“your”) bağlamandan bağlamalarından
onun (“his/her/its”) bağlamasından bağlamalarından
bizim (“our”) bağlamamızdan bağlamalarımızdan
sizin (“your”) bağlamanızdan bağlamalarınızdan
onların (“their”) bağlamasından or bağlamalarından bağlamalarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) bağlamamın bağlamalarımın
sənin (“your”) bağlamanın bağlamalarının
onun (“his/her/its”) bağlamasının bağlamalarının
bizim (“our”) bağlamamızın bağlamalarımızın
sizin (“your”) bağlamanızın bağlamalarınızın
onların (“their”) bağlamasının or bağlamalarının bağlamalarının

Further reading

Turkish
Cura and bağlama

Etymology

From the verb bağlamak (“to bind, tie”).

Noun

bağlama (definite accusative bağlamayı, plural bağlamalar)

  1. verbal noun of bağlamak
  2. (computing, logic, linguistics) binding, coupling
    Chomsky’nin yönetme ve bağlama kuramı
    Chomsky’s government and binding theory
  3. (music) a stringed musical instrument
    Neşet Ertaş, bağlama ve kemanı ustalıkla çalar.
    Neşet Ertaş plays the bağlama and the violin proficiently.

Verb

bağlama

  1. second-person singular negative imperative of bağlamak
    Bağlama o tekneyi oraya! Daha kaç kere söyleyeceğim?!
    Do not tie that boat there! How often should I have to say (that)?!
  2. verbal noun of bağlamak

Usage notes
  • For the negative imperative, the stress is on the penultimate syllable: bağlama!
  • For the verbal noun, the stress is on the last syllable: bağlama.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.