başrahip

Turkish

Etymology

From baş (“head; leader”) +‎ rahip (“monk”).

Noun

başrahip (definite accusative başrahipi, plural başrahipler)

  1. (religion) abbot

Declension
Inflection
Nominative başrahip
Definite accusative başrahibi
Singular Plural
Nominative başrahip başrahipler
Definite accusative başrahibi başrahipleri
Dative başrahibe başrahiplere
Locative başrahipte başrahiplerde
Ablative başrahipten başrahiplerden
Genitive başrahibin başrahiplerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular başrahibim başrahiplerim
2nd singular başrahibin başrahiplerin
3rd singular başrahibi başrahipleri
1st plural başrahibimiz başrahiplerimiz
2nd plural başrahibiniz başrahipleriniz
3rd plural başrahipleri başrahipleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular başrahibim başrahiplerim
2nd singular başrahipsin başrahiplersin
3rd singular başrahip
başrahiptir		 başrahipler
başrahiplerdir
1st plural başrahibiz başrahipleriz
2nd plural başrahipsiniz başrahiplersiniz
3rd plural başrahipler başrahiplerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.