balteatus
Latin
Participle
balteātus (feminine balteāta, neuter balteātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | balteātus | balteāta | balteātum | balteātī | balteātae | balteāta | |
| Genitive | balteātī | balteātae | balteātī | balteātōrum | balteātārum | balteātōrum | |
| Dative | balteātō | balteātō | balteātīs | ||||
| Accusative | balteātum | balteātam | balteātum | balteātōs | balteātās | balteāta | |
| Ablative | balteātō | balteātā | balteātō | balteātīs | |||
| Vocative | balteāte | balteāta | balteātum | balteātī | balteātae | balteāta | |
Descendants
- Romanian: bălțat
References
- “balteatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- balteatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.