baygınlık

Turkish

Etymology

From baygın (“fainted”) +‎ -lık (“-ness”).

Pronunciation
  • IPA(key): [bɑj.ɡɯn.ɫɯk]

Noun

baygınlık (definite accusative baygınlığı, plural baygınlıklar)

  1. faint, the state of one who has fainted.

Declension
Inflection
Nominative baygınlık
Definite accusative baygınlığı
Singular Plural
Nominative baygınlık baygınlıklar
Definite accusative baygınlığı baygınlıkları
Dative baygınlığa baygınlıklara
Locative baygınlıkta baygınlıklarda
Ablative baygınlıktan baygınlıklardan
Genitive baygınlığın baygınlıkların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular baygınlığım baygınlıklarım
2nd singular baygınlığın baygınlıkların
3rd singular baygınlığı baygınlıkları
1st plural baygınlığımız baygınlıklarımız
2nd plural baygınlığınız baygınlıklarınız
3rd plural baygınlıkları baygınlıkları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.